Mjerimi është ulur këmbëkryq në shtëpitë e shqiptarëve. Një familje në fshatin Vërdovë, jo shumë larg Pogradecit jeton në kushte të mjerueshme.
Të pestë antarët e familjes Xhukellari bashkëjetojnë me varfërinë e tejskajshme. Për ditë ata janë në sfidë për ta pasur një copë bukë në tavolinën e tyre.
Shtëpia është e rrënuar. Kajaçe Xhukellari tregon se ka ditë që nuk munden as të hanë bukë të thatë sepse nuk kanë.
Po ashtu ajo tregon se ndihet me fat sa herë që zgjohet dhe shikon se shtëpia nuk shembur mbi të afërmit e saj.
Me trishtim të madh thotë: